Aangenaam: ik ben een expat

Sinds april dit jaar mogen wij onszelf expat noemen. Geen Nederlander, geen Singaporees, nee expat. Hierdoor zijn wij prooi voor de expatmarkt: expat tijdschriften, expat scholen, expat shoppingmall (mall met een zeer hoog percentage blanke (zwangere) vrouwen), expat kappers, expat winkels, etc. Ook wonen wij in een van de expat wijken: Holland Village (overigens niets met Nederland te maken, maar dat terzijde). Heel veel expat dus, maar wie is nou die expat? Na 4,5 maand denken wij hiervan een aardig beeld te hebben. Uiteraard generaliseren we lekker, het publiek wil ook wat.

De gemiddelde expat is mid/ eind 30 en heeft een gezin met 2 kinderen en een inwonende maid. Huisvesting kan varieëren van een mini appartement in een condo tot een groot black and white house. Over de expat man kunnen we kort zijn: die werkt. Op een expat contract of op een lokaal contract. Kans is groot dat die in de Oil&Gas sector werkt. Of bij een bank of een grote multinational. Hij golft en doet eventueel nog een andere sport zoals hockey, wielrennen of voetbal. Verder is hij regelmatig in de buurt van bier te vinden. O ja, en hij reist veel.
De expat vrouw kent meer variaties. We hebben de niet werkende expat vrouw die in 2 categorieën te verdelen valt: de bewust niet werkende vrouw en de niet-helemaal-de-bedoeling niet werkende vrouw. Verschil: de eerste categorie geniet van de vrije tijd en doet dat zonder schaamte en de tweede categorie geniet minder en doet dat met schaamte (en frustratie). Tijdsbesteding: shoppen, bij het zwembad liggen, golfen, hockeyen, tennissen, naar de gym, hardlopen, cursussen doen, koffie drinken, brunchen, lunchen, vrijwilligerswerk en voor de kinderen zorgen. Dan bestaat de werkende expat vrouw. Die werkt dus, parttime of fulltime. Voor een werkgever of voor een zelf opgestart bedrijfje. Zelfde hobby’s als de niet werkende expat vrouw maar dan in mindere mate. Dankzij de maid kunnen de expat man en vrouw veel buiten de deur doen zonder de kinderen. Zie het als een full time oppas! Voordeel hiervan is dat het niet moeilijk is om etentjes en drankjes te plannen, want je hoort niet: ‘even afwachten of ik een oppas kan vinden’.

Tot zover de expat introductie. Nou zijn wij beginnende expats. Als beginnende expat heb je 2 taken: integreren en wennen.
Als eerste het integreren. Het is net alsof we weer op KMT zijn: integreren en integreren, “Hallo, ik ben Ingrid, ben 27 jaar oud. Ik ben als een brave echtgenoot manlief gevolgd. Die zit in de pakjes. Nee, ik heb geen baan maar wil wel graag een baan. Waar ik hiervoor heb gewerkt? Nou, eigenlijk ben ik net afgestuurd. In de kinder neuro psychologie. Is iets met hersenen. Ja, lekker specifiek, maakt het baanzoeken nog makkelijker. Waar we wonen? In Holland Village, Viz at Holland Condo. Nee klopt, kent niemand, is nieuw. Maar we hebben wel een mega zwembad, een gym, sauna, tennisbaan, bbq-pitten en gekko’s. Nee, we hebben nog geen kinderen. En wat doe jij?” Om dit verhaaltje zo vaak mogelijk te kunnen afspelen, moet je wel mensen ontmoeten. Natuurlijk wil je niet alleen maar Nederlanders ontmoeten, we zijn niet voor niets expats. Das internationaal. Dus schrijf je je niet in bij de Dutch Club, maar bij de Australian club. Om er vervolgens achter te komen dat het vooroordeel waar is over de Engelsen (louter gefocused op de goedkoopste manier om dronken te worden. Ok, misschien iets te gegeneraliseerd, maar geldt iig voor het Engelse stel dat wij hebben ontmoet ) en dat iedereen toch het meest naar zijn eigen landgenoten toetrekt. Communiceert toch het makkelijkst. Je deelt je achtergrond en het scheelt weer uitleg over Amsterdam, molens en dat wij niet de hele dag op klompen lopen. Vervolgens word je lid van een sportclub (check), gaat een cursus doen (check), ontmoet mensen in je lift en/ of zwembad (check), en borrelt wat af (check), etc. En dan geduld hebben, want vriendschappen moeten, net zoals in NL, groeien.

Dan het wennen. Je woont in een nieuw land, Singapore dus in ons geval. Er valt genoeg te wennen aan Singapore en het expat bestaan. Dit zijn zoveel dingen, dat we dit hoofdstuk bewaren tot een volgende keer. Zo voorkomen we ook dat dit een wel hele grote lap tekst wordt. En een goed verhaal hoeft niet lang te zijn, toch Joep?

Dag!!!

Joep en Ingrid